Een beknopte geschiedenis van Bakel

Oudste dorp

Bakel is het oudste dorp van Noord-Brabant.

Het oudste geschrift komt uit het jaar 714, wat betekent dat in 2014 het 1.300 jarig bestaan gevierd gaat worden.

Hieronder vind je meer informatie over de historie van Bakel en hoe je daarover meer te wetenkunt komen. Ook vind je meer informatie over Stichting Bakel 1.300 die het 1.300 jarig bestaan organiseert.

De oudste schriftelijke vermelding van Bakel stamt uit het jaar 714, als er door de Frankische hofmeier Pippijn II in diens woning in Bakel (“Bagoloso” in die tijd) een oorkonde wordt opgemaakt over een schenking van een Abdij te Susteren.

Een latere oorkonde uit 721 spreekt over de bezittingen van de Frankische edelman Herelaef III wiens moeders erfdeel te Bakel (Baclaos) door Herelaef III in dat jaar aan Willibrordus werd geschonken. Dit bestond uit een kerk te Bakel en een aantal hoeven en waterlaten te Bakel en Deurne. Deze goederen kwamen door toedoen van Willibrordus in het bezit van de Abdij van Echternach, te Luxemburg, welke tot 1795 invloed zou blijven houden.

Waar de kerk gestaan heeft is niet bekend, waarschijnlijk het Geneneind of Bestert/Oude Straat. De kerk werd in 1421 op haar beurt weer door de huidige, gotische, kerk vervangen. De parochiekerk van Bakel was de moederkerk van Deurne, Gemert, Milheeze, Vlierden en Liessel. Het was de hoofdkerk: “Matriks en Basiliek van Petrus, Paulus en Lambertus”. Lambertus bouwde de kerk voor 706.

In de honderden jaren daarna is de macht over Bakel nog diverse malen gewijzigd, waarbij de Bakelse kerk vaak een belangrijke rol speelde. Meer informatie op wikipedia.